F4C70F62-A322-4DBE-B505-2B8DD46D6AEF746B0F36-0F0F-491F-86C0-632581A3AA4F Πώς καταφέραμε να νιώθουμε πιο δυνατοί πυροβολώντας πλάσματα που δεν έχουν φωνή για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους; Γράφει ο Κ. ΣαμαράςParallaxi 18 Ιουλίου 2025, 3:53 μμ Parallaxi 18 Ιουλίου 2025, 3:53 μμ ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ Λέξεις / Εικόνα: Κύριλλος Σαμαράς Πριν από δύο μήνες, σε μια εξόρμηση στον μαγευτικό Κάνιακο της Καστοριάς, είχα την τύχη να απαθανατίσω μια μοναδική στιγμή: μια μαμά αρκούδα να προχωρά αργά και ήσυχα ανάμεσα στο κακοτράχαλο έδαφος , με τα τρία μικρά της μικρά να την ακολουθούν παιχνιδιάρικα. Ήταν μια εικόνα γεμάτη δύναμη, μητρική στοργή και την άγρια ομορφιά της φύσης μας. Μια στιγμή που με γέμισε δέος και σεβασμό για αυτά τα πλάσματα που συνυπάρχουν σιωπηλά μαζί μας στα βουνά και τα δάση της Ελλάδας. Δυστυχώς, προχθές έφτασε στα αυτιά μου μια είδηση που με πάγωσε: η ίδια αρκούδα, αυτή που είχα φωτογραφίσει και ένιωσα να συνδέομαι μαζί της έστω και...