ΕΛΤΑ) χωρίς ουσιαστική διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες, δείχνουν πως τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε πραγματικός σχεδιασμός για την επόμενη ημέρα του ιστορικού οργανισμού. Ούτε υπήρξε ουσιαστική μελέτη των μοντέλων, που ακολούθησαν άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις την τελευταία 20ετία. Έτσι, τα ΕΛΤΑ καταδικάστηκαν σε αργό θάνατο, με βαρύγδουπες εξαγγελίες δήθεν διάσωσης από σειρά υπουργών, μέχρι να πιστοποιηθεί τις τελευταίες ημέρες πως είναι σε βαθύ κώμα με μηδενικές ελπίδες επιβίωσης! Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει πως ο θάνατος της επιστολής ήταν αναπόφευκτος. Ο θάνατος των ταχυδρομικών οργανισμών δεν είναι. Η επιτυχία, όπως αποδεικνύεται από τη Ρώμη, το Παρίσι και το Βερολίνο, δεν εξαρτάται πλέον από την ικανότητα παράδοσης αλληλογραφίας. Εξαρτάται από την ικανότητα μόχλευσης των μοναδικών περιουσιακών στοιχείων ενός ιστορικού φορέα ταχυδρομικών υπηρεσιών -του δικτύου, της εμπιστοσύνης και της ψηφιακής πρόσβασης- για την εξυπηρέτηση...