Του Μόσχου Λαγκουβάρδου "Ισχύς μου και ύμνησίς μου ο Κύριος. Παιδεύων επαίδευσέ με ο Κύριος (Ψαλμ.ΡΙΖ. Όταν ρώτησα κάποιον, γιατί δεν συγχωρεί τον εχθρό του, όπως έκανε ο Ιησούς, μου απάντησε, ο Ιησούς είναι Θεός, εγώ δεν είμαι. Ο άνθρωπος αυτός, όπως είναι φανερό δεν είχε ζήλο για την σωτηρία του και δε μελετούσε τη Γραφή και την αρχαία φιλοσοφία. Ή μπορεί να μελετούσε τις Γραφές και τους Αγίους της Εκκλησία, αλλά δεν είχε ζήλο για τη σωτηρία του και λησμόνησε το Ευαγγέλιο, που γράφει πως "είμαστε θεοί", εννοώντας ότι μπορούμε να μοιάσουμε το Θεό και αυτόν να έχουμε το εσώτατο κέντρο της προσωπικής μας ζωής. Η Γραφή και οι άγιοι προσπαθούν να μας διδάξουν πώς να κάνουμε κέντρο της ζωής μας, αυτό που είναι απ' την αρχή μέσα μας, το αρεστό στο Θεό "είναι μας", με ένα λόγο να γίνουμε αυτό που είναι ο αληθινός εαυτός μας. Αυτό σημαίνουν τα λόγια, να γίνουμε αυτό που είμαστε. Να διώξουμε από μέσα μας αυτόν που μας εξαπατά, ότι δήθεν είναι...