- Ειλικρινά, δεν το περίμενα, Μήτσο, να σε δω πρωί - πρωί μ' ένα... φραπέ στο χέρι! (δεν μπορεί... κάτι σ' επηρέασε!) Εσύ είχες τον "ελληνικό" καφέ σαν μόνιμο ρόφημα, πάντα σε συντρόφευε... Τον είχες συνηθίσει και από τα... μνημόσυνα στα χωριά, όταν έπινες τον ελληνικό και έλεγες "ζωή σε λόγου σας" στους συγγενείς του αποβιώσαντος! (παρεμπιπτόντως, έχεις θάψει κόσμο και... κοσμάκη!) - Τι να κάνω βρε Θύμιο, του είπε ο Μήτσος. Άλλαξα συνήθειες στο τελευταίο κομμάτι της ζωής μου! Έχεις δει εσύ στους δρόμους να μην κρατάει κάποιος ένα... φραπέ στο χέρι; Επηρεάστηκα! Ακόμα και στα αγροκτήματα, στην στάνη και στα πρόβατα ο τσοπάνης στο ένα χέρι έχει... το κινητό, και στο άλλο τον φραπέ! (η... γκλίτσα καταργήθηκε τελευταία!) - Όμως Μήτσο, σήμερα οι καιροί είναι περίεργοι... Βλέποντάς σε, κάποιος αξιωματούχος, να βόσκεις τα πρόβατα, πίνοντας ένα φραπέ, το μυαλό του πάει στις ατασθαλίες... του ΟΠΕΚΕΠΕ! - Εγώ Θύμιο, δεν δίνω... δικαιώματα! Μην...