Ίσως δεν κάνουν λάθος κάποιες αναφορές αρθρογράφων, ότι η χώρα μας πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, καθώς τα γεγονότα και οι εξελίξεις δείχνουν ότι δεν υπάρχουν στρατηγικοί σχεδιασμοί, για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή. Αναφέρομαι σε τρία διαφορετικά θέματα του προηγούμενου μήνα. Πρώτο θέμα: Στη χωματερή οδηγήθηκαν 2.300 τόνοι ανακυκλώσιμων υλικών (839,6 τόνοι πλαστικού φιλμ (LDPE) και 1.461,4 τόνοι χαρτιού) προς υγειονομική ταφή, από την Υπερσύχρονη Μονάδα (ΜΕΑ) στο Αμάρι Κρήτης καθώς δεν είναι δυνατό να αξιοποιηθούν ή να διατεθούν στην αγορά ανακύκλωσης. Το ερώτημα είναι για ποιά ανακύκλωση μιλάμε, πώς 2.300 τόνοι ανακυκλώσιμου υλικού καταλήγουν στη χωματερή, τι γίνεται... κάνουμε ανακύκλωση χωρίς αποδέκτες. Η αναφορά της εισήγησης από την εταιρία για το πλαστικό είναι ότι υπάρχει τεκμηριωμένη αδυναμία απορρόφησης, που αποδίδεται στη διεθνή και εγχώρια συγκυρία και για το χαρτί που παραμείνει αποθηκευμένο για μεγάλο...