Στην εποχή μας, ξεκάθαρα, ο νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης, σε μια διαφωτιστική του συνέντευξη -συμφωνώντας με διαπρεπείς Έλληνες επιστήμονες- θα επισημάνει πως αυτό, κατά κύριο λόγο, οφείλεται στο γεγονός ότι: "Η πολιτική ηγεσία του τόπου βρίσκεται σε μαύρα σκοτάδια από άποψη ουσιαστικής πνευματικής καλλιέργειας και βαθύτερης ελληνικής παιδείας• αυτή δε είναι και η βασική αιτία για τη μόνιμη, πλήρη και κακοήθη ασυμφωνία μεταξύ του πνεύματος της εκάστοτε ηγεσίας μας και του ήθους που χαρακτηρίζει τον βαθύτερο ψυχικό πολιτισμό του ελληνικού λαού στο σύνολό του. Και όταν αυτή η ηγεσία αναλάβει την ευθύνη της εξουσίας, είτε την αριστοκρατία εκπροσωπεί, είτε την αστική τάξη, είτε το προλεταριάτο, κατά έναν μυστηριώδη τρόπο, αποξενώνεται από τη βάση που την ανέδειξε και ενεργεί σαν να βρισκόταν στο Τέξας ή στο Ουζμπεκιστάν! Και για να το πω με τρόπο γυμνό και πιο έντονα, ένας από τους κυριότερους παράγοντες των παρεκκλίσεων της...