Η μικρή πατρίδα συνιστά για τους περισσότερους, αν όχι για όλους, έναν αδιαπραγμάτευτο δεσμό στη ρύμη του χρόνου, ο οποίος εμφωλεύει στην ψυχή και φωτίζει ξεχωριστά τον δρόμο της ζωής. Είναι, επίσης, μήτρα που σε γεννά και σ' αναγεννά, μάνα που μ' αγάπη σε προβοδίζει και συχνά πυκνά σου θυμίζει πως η αγκάλη της, πάντα ανοιχτή, σε καρτερεί, σηματοδοτώντας κάτι σταθερό, άφθαρτο στους καιρούς και στης ζήσης τα πολυκύμαντα ταξίδια. Υπάρχουν, όμως, και κείνοι που, ασχέτως αν η μικρή πατρίδα τους είναι άσημη σε σχέση μ' άλλες για τους πολλούς, νιώθουν γι' αυτή βαθύ σεβασμό και αγάπη απέραντη κι είναι δεμένοι μαζί της μ' έναν ομφάλιο λώρο ιδιότυπο, ισχυρό κι ακατάλυτο σαν τον γενεσιουργό έρωτα που δεν τους αφήνει να ησυχάσουν. Και τούτο, διότι τα σημάδια της ιστορίας και της ζωής του τόπου τους, που στην ψυχή τους έχουν αποτυπωθεί, είναι ξεχωριστά και τα κρατούν στις κορφές τού είναι τους, ενώ επιθυμούν αυτά να μην αποτελούν προσωπική...