Όταν ένας άνθρωπος, άνδρας ή γυναίκα, χαρακτηρίζεται από αλαζονεία, δεν είναι δυνατόν να έχει αυτογνωσία. Και είναι αμφίβολο, αν γνωρίζει όντως, το περιεχόμενο αυτής της έννοιας. Και στην περίπτωση αυτή είναι αδύνατο οι ενέργειές του, η άποψή του, να άπτονται της πραγματικότητος. Συνέπεια να εξαπατά και τον εαυτόν του και τους άλλους. Και επειδή ένας τέτοιος άνθρωπος αρέσκεται στην κολακεία, και η κολακεία επαυξάνει ακόμη περισσότερο την αλαζονεία, αν ασκεί ένα δημόσιο λειτούργημα, και με αυτό δεν εννοούμε μόνον να είναι πολιτικό, αλλά και ένα ιδιωτικό σε κάποια υπεύθυνη δημοσίου χαρακτήρος θέση, όπως π.χ. ένας δημοσιογράφος, τότε μπορεί να καταστεί επικίνδυνος για την κοινωνία, ιδιαίτερα αν συνδυάζει το στρεβλωμένης αντιλήψεως λειτούργημά του με φιλοχρηματία ή άλλες παρόμοιες ιδιότητες. Το ήθος, όπως όλοι γνωρίζουμε εμπειρικά, αλλά και από σχετικές μελέτες, διαμορφώνεται πρωτίστως στα πλαίσια της οικογένειας και, σύμφωνα καί με τους...