Καθώς βάδιζα πρωί πρωί σε κάποια παραλία, διαπίστωσα, όπως και σ' άλλες βέβαια, πως κάποιοι που την είχαν χαρεί την προηγούμενη μέρα είχαν αφήσει εκεί τα σημάδια τους. Όχι από τις πατούσες τους, αν και υπήρχαν όπως είναι φυσικό τέτοια. Είχαν παρατήσει εκεί εμφανώς ή είχαν θάψει στην άμμο τα αποτσίγαρά τους, τα ποτηράκια του καφέ, κ.λπ. Όταν μπήκα στη θάλασσα, είδα και αρκετά απολυμαντικά μαντιλάκια βυθισμένα, έτοιμα να τα καταβροχθίσουν οι χελώνες, που βγαίνουν στη συγκεκριμένη ακτή να γεννήσουν τα αβγά τους, ή όποιο άλλο θαλάσσιο ζωντανό τα θεωρήσει κατάλληλη γι' αυτό τροφή. Φυσικά οι άδειες πλαστικές φιάλες νερού, τα ποτήρια του καφέ, τα κουτάκια αναψυκτικών, όλα ανακυκλώσιμα, αλλά και άλλα απορρίμματα "στολίζουν" δυναμικά τις άκρες πολλών δρόμων. Ακόμα και σημεία όπου σταματούν περιηγητές, για ν' απολαύσουν τη θέα, βρίθουν σκουπιδιών κι ας υπάρχει συχνά λίγα μέτρα πιο κει κάδος, όντας πάντα πρόχειρη καύσιμη ύλη για πρόκληση...