Ζούμε, τον τελευταίο καιρό, σε τούτο τον έρμο τον τόπο, ένα εσωτερικό-πολιτικό εμφύλιο πόλεμο, με συνέπεια, εδώ και αρκετά χρόνια, ιδιαίτερα δε κατά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, να μη λειτουργεί σχεδόν τίποτε. Τα μηνύματα που καταφθάνουν, κάθε τόσο, από επίσημα χείλη είναι εξόχως ανησυχητικά, αλλά αφήνουν ασυγκίνητους αυτούς που "χωρίς περίσκεψη και χωρίς αιδώ", διαχειρίζονται τα πολιτικά πράγματα της χώρας μας. "Σε μια Πολιτεία -γράφει, επί δεκαετίες ολόκληρες,ο Δημήτρης Τσάτσος- συμβαίνει τόσο κακό, όσο ανεχόμαστε. Στην Πολιτεία αυτή -και όταν μιλάμε για Πολιτεία, εννοούμε κράτος και κοινωνία μαζί- δεν λειτουργεί σχεδόν τίποτε. Οι θεσμοί μας, όπως λειτουργούν σήμερα, είναι νεκροί. Ζούμε την ώρα του κόσμου της νύχτας. Η αντοχή στη δυσοσμία ασφαλώς έχει και τα όριά της. Η σιωπή, αυτό το βάλσαμο που συντηρεί τη σήψη, άρχισε να διακόπτεται από φωνές σκόρπιες επί του παρόντος. Γι' αυτό συνεχίζω να γράφω, με την προσδοκία της μεγάλης...