Η παγκόσμια και η σύγχρονη ιστορία διδάσκουν ότι η αξία ή το αγαθό της ελευθερίας κατακτιέται με αγώνες προσωπικούς, συλλογικούς, εθνικούς. Η ελευθερία ως αρετή δεν κατορθώνεται από μόνη της, αλλά ούτε ερμηνεύεται με ιδιωτικά κριτήρια και απόψεις. Η φράση ό,τι θέλω κάνω δεν εκφράζει την ελευθερία, αλλά μια γενικευμένη σύγκρουση ατομικών "εγώ". Για τον Αλμπέρ Καμύ δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς όρια. Η κατηγορική προσταγή του Καντ δίνει τον κανόνα ότι η ατομική θέληση είναι αποδεκτή όταν γίνεται παγκόσμιος νόμος. Το όριο της ελευθερίας είναι η ελευθερία των άλλων. Σήμερα η δυτική κοινωνία πεθαίνει από υπερβολικό ατομικισμό. Η ελευθερία που περιλαμβάνει μόνο απολυτοκρατία ατομικού συμφέροντος, μεταποιημένη σε δικαίωμα, δεν είναι ελευθερία, αλλά μετατρέπεται σε αδικία, παντοδυναμία ή τυραννία. Ωστόσο σήμερα υπάρχουν χώροι όπου ο άνθρωπος όχι μόνο στερείται την ελευθερία του λόγου αλλά απειλείται το δικαίωμα της ισότητας, του αλληλοσεβασμού...