Οι ακροκεντρώοι, δηλαδή περιπτώσεις του δημοσίου βίου με ελαστική μνήμη και αξιακή ηθική, οι οποίοι μετακινούνται από το ένα κόμμα στο αντίπαλο, κάθε φορά που εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά τους με μια τέτοια "μεταγραφή", τα τελευταία χρόνια βρήκαν στέγη στην τρέχουσα εκδοχή της Νέας Δημοκρατίας, υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η ιστορική παράταξη της Κεντροδεξιάς τους προκαλούσε... αλλεργία, κάποιες φορές και ο ίδιος ο σημερινός Πρωθυπουργός, τον οποίο συνήθιζαν να χλευάζουν τα προηγούμενα χρόνια, όταν δεν κατείχε αξιώματα εξουσίας, έκαναν όμως την ανάγκη... φιλοτιμία, στο πλαίσιο μιας κουλτούρας να προσεγγίζουν την πολιτική και ευρύτερα τη συμμετοχή στην δημόσια σφαίρα, με όρους... εισοδηματία. Το τελευταίο διάστημα, οι περισσότεροι από αυτούς τους ακροκεντρώους, δεν κρύβουν την απογοήτευσή τους από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Θυμούνται τον... προηγούμενο εαυτό τους. Και επειδή... δεν μαζεύονται με όσα λένε στις δημόσιες και...