Κάποτε πίστευα πως το στιλ έχει συνταγή. Ότι υπάρχει ένας "σωστός" τρόπος να ντυθείς, ανάλογα με το σώμα σου, την ηλικία σου, τη δουλειά σου. Έψαχνα να τσεκάρω κουτάκια "ταιριάζει αυτό με το χρώμα μου;", "είναι αρκετά θηλυκό;", "μήπως είναι υπερβολικό;". Μέχρι που κάποια στιγμή, χωρίς καν να το καταλάβω, άρχισα να βαριέμαι να ντύνομαι έτσι. Να κοιτάζομαι στον καθρέφτη και να νιώθω "καθώς πρέπει", αλλά καθόλου εγώ. Κι εκεί άρχισα να κάνω την πιο ενδιαφέρουσα ανατροπή της ενήλικης ζωής μου. Να σπάω, έναν προς έναν, τους "κανόνες" που υποτίθεται ότι καθορίζουν τι σημαίνει καλοντυμένη. 1. "Ντύσου σύμφωνα με τον σωματότυπό σου" ή αλλιώς, ο πιο αγχωτικός κανόνας όλων Για χρόνια ένιωθα πως το σώμα μου έπρεπε να προσαρμόζεται στα ρούχα. Διάβαζα άρθρα τύπου "αν έχεις περιφέρεια, απόφυγε τις οριζόντιες ρίγες" ή "αν είσαι petite, μην φοράς φαρδιά παντελόνια". Και φυσικά, τα πίστευα. Έκρυβα, διόρθωνα, ισορροπούσα, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι...