Το κορυφαίο διήγημα "Οι Νεκροί" της συλλογής Δουβλινέζοι επανεκδίδεται αυτοτελώς, αποκαλύπτοντας με συγκλονιστικό τρόπο τη μόνιμη συνομιλία του Ιρλανδού συγγραφέα με τον θάνατο, τον έρωτα και τη σιωπή. Μπορεί η λογοτεχνική επανάσταση του Τζέιμς Τζόις να έχει ταυτιστεί με τον Οδυσσέα και τη ρηξικέλευθη αφηγηματική του τεχνική, ωστόσο πριν από τα τολμηρά του μυθιστορήματα, ο Ιρλανδός δημιουργός είχε ήδη χαράξει τις βασικές θεματικές του στη συλλογή Δουβλινέζοι - έναν κρυστάλλινο καθρέφτη της ζωής στην Ιρλανδία των αρχών του 20ού αιώνα. Στην κορυφή αυτής της συλλογής δεσπόζει το διήγημα "Οι Νεκροί", ένα έργο μικρής έκτασης αλλά τεράστιας συναισθηματικής και υπαρξιακής δύναμης. Πρόσφατα επανεκδόθηκε σε αυτόνομη μορφή από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, με τη φροντίδα και τη μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη, που συνοδεύει το κείμενο με ένα λεπτομερές και κατατοπιστικό επίμετρο. Το εσωτερικό δράμα μιας εορταστικής νύχτας Η ιστορία εκτυλίσσεται γύρω...