"Νέοι, εσείς, μνηστήρες μου, αφού πια πέθανε, ο θεϊκός Δυσσέας, /σταθείτε, μη βιαζόσαστε, να κάμετε το γάμο,/ όσο να 'φάνω το πανί, να μη μου παν τα νήματα χαμένα..." (Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία Τ¨ στίχοι 136 -156, Μτφρ: Ζήσιμου Σιδέρη). Αυτοί οι στίχοι περιγράφουν "Το τέχνασμα της Πηνελόπης" και φωτίζουν τη δική της πράξη αντίστασης, όχι περισσότερο ηχηρή από τον επαναλαμβανόμενο ήχο του αργαλειού της αλλά εξίσου σύνθετη και αποτελεσματική με το εργαλείο που συνδέθηκε όσο κανένα άλλο με την υφαντική ανά τους αιώνες. Από την Πηνελόπη, αλλά και τη "γλαυκομάτα" Αθηνά, που χάρισε αδράχτι "στις γνωστικές γυναίκες", "για νοικοκυροσύνη" ξεκινάει το νέο θεατρικό, μουσικό και εικαστικό δρώμενο "Μητέρα Αράχνη", που έρχεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Θεσσαλονίκης στις 28 και 29 Αυγούστου, για να μας οδηγήσει μέχρι τις αναφορές στην υφαντική στη νεότερη ελληνική ποίηση και λογοτεχνία, του Παλαμά, του Παπαντωνίου, του Παπαδιαμάντη. Από την...