Στο μικρό σχετικά διάστημα από τον επεισοδιακό διορισμό του, δεν υπήρξε μέσο που να μην αναρωτήθηκε "Τι να περιμένουμε από τον Jonathan Anderson στον Dior;". Ειδησεογραφικοί κολοσσοί, mainstream και niche τίτλοι μόδας και influencers διακινδύνευαν προβλέψεις για την τακτική του Ιρλανδού παιδιού-θαύμα στον γαλλικό οίκο πολυτέλειας, συντηρώντας την υπερβολή γύρω από το πρόσωπό του. Βοήθησε κι ο ίδιος σ' αυτό, με εικόνες και videos στο Instagram του που έμοιαζαν με διαρροή εμπιστευτικών μυστικών κατευθείαν από τα ατελιέ: ένα κομμάτι ριγέ ύφασμα από ανδρικό πουκάμισο με πρόχειρα καρφιτσωμένη πάνω του μια υφασμάτινη ετικέτα Dior, σειρές από πράσινα δερμάτινα τριφύλλια ραμμένα μεταξύ τους, ζωόμορφα μεταλλικά μαξιλαράκια για καρφίτσες, πορτρέτα του Warhol (του Basquiat και της Lee Radzivill), ποπ είδωλα (Κριστιάν Εμπαπέ)... μια συρραφή αναφορών που πιστοποιούσαν την πίστη του Anderson στη δημιουργία ενός πολιτιστικού περιβάλλοντος γύρω από...