Η παγκόσμια συζήτηση για τον χρόνο εργασίας μοιάζει να κινείται σε τρεις παράλληλους δρόμους. Από τη μία, η Ευρώπη και οι μεγάλες δυτικές οικονομίες πειραματίζονται με την τετραήμερη εργασία, ενισχυμένη πλέον από την αύξηση παραγωγικότητας που φέρνει η τεχνητή νοημοσύνη. Από την άλλη, χώρες όπως η Ελλάδα θεσμοθετούν την επέκταση των ωραρίων, επιτρέποντας έως και 13 ώρες ημερήσιας εργασίας. Και ακριβώς στη μέση βρίσκεται ο ρόλος των συλλογικών συμβάσεων, που σε όλη την Ευρώπη λειτουργούν ως ο βασικός μηχανισμός ρύθμισης του χρόνου εργασίας, ένας μηχανισμός που στη χώρα μας μόλις τώρα επιχειρείται να επανενεργοποιηθεί. Πριν από λίγες ημέρες το World Economic Forum επισήμανε ότι η πρόοδος της τεχνητής νοημοσύνης αυξάνει την παραγωγικότητα ανά ώρα σε βαθμό που απενεργοποιεί το σενάριο της τετραήμερης εργασίας σε κλάδους υπηρεσιών, υγείας και υποστήριξης Σχετική έρευνα που έγινε ταυτόχρονα σε έξι διαφορετικές χώρες, δείχνει ότι η μείωση...