Είτε το σηκώνεις στην Ουάσιγκτον είτε στο Μαξίμου, η γραμμή προς την σκληρή γεωπολιτική και οικονομική πραγματικότητα είναι πάντα κατειλημμένη. Ο Ντόναλντ Τραμπ, σε μια ακόμα επίδειξη μεγαλοϊδεατισμού made in MAGA, πίστεψε πως με ένα τηλεφώνημα στον Πούτιν θα έβαζε τέλος στον πόλεμο στην Ουκρανία. Τον φανταζόμαστε ήδη να μιλά με το γνωστό ύφος του "art of the deal" και να περιμένει ότι ο Βλαδίμηρος θα κλείσει τον χάρτη και θα πει "you're right, Donald". Κι όμως, αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν πρωτοτύπησε. Ένας Έλληνας είχε πάει πρώτος στο ίδιο μονοπάτι. Ο Αλέξης Τσίπρας, τότε που ανέλαβε με τη ρομαντική αύρα του αντιμνημονιακού παροξυσμού, πίστευε ότι θα πάει στους δανειστές, θα τους πει μια "ανθρωπιστική" φράση κι αυτοί, συγκινημένοι ή καταφοβισμένοι από την επαναστατική του πρόθεση, θα σκίσουν τα μνημόνια επί τόπου. Και οι δύο, το ίδιο λάθος. Πίστεψαν ότι οι πολύπλοκες γεωπολιτικές και οικονομικές ισορροπίες είναι θέμα προσωπικής...