Του Άγη Βερούτη Αν ήμουν αριστερός, θα αντιμετώπιζα με εξαιρετικά μεγάλο προβληματισμό την παρούσα πολιτική κατάσταση, που περισσότερο προσομοιάζει την ρευστότητα εποχών μεγάλων αναταραχών παρά την κόπωση μιας μετά-χρεοκοπία κοινωνίας, κατόπιν έξι ετών συνεχούς διακυβέρνησης από την ίδια παράταξη, με σκάνδαλα δισεκατομμυρίων του ΟΠΕΚΕΠΕ, υπερφορολόγηση, αύξηση τιμών καταναλωτή, ναρκοθέτηση του μικρομεσαίου επιχειρείν, και πιθανή σπατάλη μέρους του ΤΑΑ σε φαραωνικά έργα που λίγους θα ωφελήσουν τελικά. Λέγω ΑΝ ήμουν αριστερός, καθώς δεν είχα την τύχη να περάσω από τα θρανία της αριστεράς στα φοιτητικά μου χρόνια, επειδή έπρεπε να μελετώ και να εργάζομαι αδιάλειπτα στην ίδια περίοδο. Τελοσπάντων, δική μου η απώλεια, θα πορευτώ. Το βέβαιον είναι ότι οι σημερινοί διεκδικητές της εξουσίας των κομμάτων αριστερά της κυβέρνησης αποτυγχάνουν να εμπνεύσουν την εμπιστοσύνη εξίσου των πολιτικών στελεχών των κομμάτων τους, όσο και την εμπιστοσύνη...