Ο αντισυστημισμός δεν έχει χρώμα. Μπορεί να είναι ακροδεξιός, να αρνείται τη δημοκρατία και να προπαγανδίζει την επιβολή αυταρχικών κυβερνητικών μοντέλων. Ή να είναι αριστερός, που θεωρεί ότι η "κοινωνική δικαιοσύνη" θα έρθει με καταστροφή του υπάρχοντος συστήματος. Οι προφήτες τους συχνά είναι άτομα με επεξεργασμένες θεωρίες. Εκ της Αριστεράς ως επί το πλείστον ταγοί διανοούμενοι. Και οι δυο πλευρές πάντως ξεδιπλώνουν ένα αφήγημα για το αύριο. Παράδειγμα ο αντισυστημισμός του ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές του αντιμνημονιακού του αγώνα. Ασχέτως για την εχθροπάθεια και την τοξική του γλώσσα για την οποία έχει κατακριθεί και από αυτές τις στήλες, είχε ένα αφήγημα για τη διαμόρφωση της επόμενης ημέρας. Ήταν ευτράπελο και φαυλοκρατικό, ήταν φενάκη όπως και αποδείχτηκε εκ των πραγμάτων, αλλά ήταν αφήγημα. Με το φοβερό δυστύχημα των Τεμπών αναδείχτηκε ένα νέο είδος αντισυστημισμού: Να γίνουν όλα στάχτη και μπούρμπερη. Η κατά τη γνωστή λαϊκή φράση να...