Στη δημόσια συζήτηση των τελευταίων ετών, η τεχνητή νοημοσύνη έχει αναχθεί σε υπαίτια για κάθε εργασιακή δυσκολία: από τις απολύσεις στις εταιρείες τεχνολογίας έως την πτώση της παραγωγικότητας σε γραφεία και υπηρεσίες. Όμως, σύμφωνα με τις οικονομικές αναλύσεις, η αλήθεια είναι πολύ πιο σύνθετη. Η ΑΙ δεν είναι ο μεγάλος "δολοφόνος" των δουλειών γραφείου· αντίθετα, η επιβράδυνση στην απασχόληση συνδέεται περισσότερο με την οικονομική αβεβαιότητα, τις αυξημένες πιέσεις στις επιχειρήσεις και τις βαθιές πολιτισμικές αλλαγές στα εργασιακά ήθη. Όταν οι προσλήψεις παγώνουν, η τεχνολογία γίνεται ο βολικός ένοχος. Είναι ευκολότερο να πιστέψει κανείς ότι "μας αντικαθιστούν τα ρομπότ", παρά να δει τον αργό ρυθμό της οικονομίας, το ακριβό χρήμα, την έλλειψη επενδύσεων και τις εταιρείες που κρατούν αμυντική στάση. Κι όμως, οι περισσότερες επιχειρήσεις χρησιμοποιούν την τεχνητή νοημοσύνη για να ενισχύσουν την παραγωγικότητα, όχι για να καταργήσουν...