Αν έπρεπε να δώσουμε ένα τίτλο στη μεταρρύθμιση που αφορά την κατάργηση της μονιμότητας στο Ελληνικό δημόσιο σε συνδυασμό με την καθιέρωση ενός συστήματος αξιολόγησης, θα τη λέγαμε "τη μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων", και επίσης και τη μητέρα όλων των μαχών όσον αφορά τη διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης και της τελικής επικράτησης της απλής λογικής. Κάτι που θα έπρεπε όλο το πολιτικό σύστημα να υποστηρίξει και να συμμαχήσει στην υλοποίησή του, αλλά και στην εκπαίδευση της κοινωνίας για τη συνολική του αποδοχή, μάλλον θα καταλήξει να είναι άλλο ένα πεδίο ρηχής και μικροκομματικής αντιπαράθεσης. Θεωρώ ότι η κυβέρνηση που θα υλοποιήσει αυτήν τη μεταρρύθμιση θα μείνει στην ιστορία σαν αυτή που άλλαξε ίσως τη χειρότερη συνταγματική θεώρηση από το 1911 όπου και είχε καθιερωθεί. 114 χρόνια και 2 παγκόσμιους πολέμους αργότερα, μπορεί αυτή η κυβέρνηση να κάνει το αυτονόητο. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή. Σχεδόν από την ίδρυση του...