INTIME NEWS/ΝΙΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Είχα καιρό να ανέβω στη μικρή σοφίτα με το γραφείο του πατέρα μου, αλλά κάτι με έσπρωξε να το κάνω λόγω της επικείμενης επετείου του θανάτου του. Μπήκα με ελαφρύ τρέμουλο και κάρφωσα το βλέμμα συγκινημένη στο καρυδένιο μικρό έπιπλο με μια φωτογραφία πάνω του από σχολικές επιδείξεις, στο ασημένιο στυλό με το μονόγραμμά του και τα γυαλιά του με τον κοκάλινο σκελετό. Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου Πλησίασα κι άνοιξα το τελευταίο συρτάρι όπου είχα "κρυμμένο" το ημερολόγιο της πρώτης χρονιάς της εκπαιδευτικής μου πορείας στη Μέση Εκπαίδευση. Ήταν γεμάτο εορταστικά προγράμματα, ομιλίες και σημειώσεις. Τα κοίταξα φευγαλέα για λίγα λεπτά και τα έσφιξα πάνω μου σαν πολύτιμο αναμνηστικό της νιότης, προτού τα αφήσω στη θέση τους. Ένα διπλωμένο χαρτί μού ξέφυγε μόνο, αλλά το έπιασα στον αέρα προτού πέσει κάτω. Ήταν ένα χειρόγραφο του πατέρα μου με τους στίχους γνωστού πολεμικού εμβατηρίου που τραγουδούσαν οι...