Διάλογος, συνεννόηση, θέληση για επικοινωνία και επίλυση του όποιου προβλήματος είναι αυτά που θα περιμέναμε από το Υπουργείο Παιδείας να επιδείξει όταν μπροστά του βρίσκονται γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές. Σίγουρα όχι ΜΑΤ, δακρυγόνα, χημικά και κρότου λάμψης, όπως συνέβη την Πέμπτη το απόγευμα έξω από τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Α' Αθήνας στο Μεταξουργείο. Εάν δεν μιλήσει το γονεϊκό κίνημα μέσω των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων για τα προβλήματα που βλέπει να αντιμετωπίζουν τα παιδιά του, τότε ποιος θα δώσει φωνή στους μαθητές που στοιβάζονται σε τμήματα 30 ατόμων στα δημοτικά σχολεία, μαζί με τις ελάχιστες παράλληλες σε κακοδιατηρημένα κτίρια; Εάν δεν μεταφέρουν την εμπειρία τους οι εκπαιδευτικοί που προσπαθούν να κάνουν μάθημα στα 30 αυτά παιδιά, το καθένα με τη δική του προσωπικότητα και ανάγκες, τότε ποιος θα δώσει φωνή στο ελληνικό δημόσιο σχολείο; Οι Ενώσεις Συλλόγων Γονέων Γαλατσίου, 1ης, 2ης, 3ης, 4ης, 5ης, 6ης...