Τι θα συνέβαινε εάν ένας από τους ανθρώπους που είχε βασανιστεί σε φυλακή στο Ιράν, απελευθερωνόταν και ερχόταν πρόσωπο με πρόσωπο με εκείνον που τον είχε ταπεινώσει ψυχικά και σωματικά; Θα του φερόταν με τον ίδιο τρόπο ή θα κατανοούσε τη θέση του βασανιστή του ως ενός υπαλλήλου του καθεστώτος; Και πώς θα αμυνόταν ο άλλοτε βασανιστής; Ερωτήματα σαν αυτά τίθενται στην βραβευμένη με Χρυσό Φοίνικα στο 78ο Φεστιβάλ των Καννών, ταινία του πολλάκις διωκόμενου από το θεοκρατικό Ιράν, σκηνοθέτη Τζαφάρ Παναχί, "Ένα απλό ατύχημα" που αποτελεί την επίσημη πρόταση της Γαλλίας για τα Όσκαρ. Γυρισμένη κρυφά από το καθεστώς και με πολλούς ερασιτέχνες ηθοποιούς, η ταινία του Παναχί είναι ακόμα μία γροθιά ενάντια στην αποπνικτική εξουσία που φέρνει κάθε πολίτη του Ιράν αντιμέτωπο με ένα τέρας, υπογραμμίζοντας ότι η βία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με πρόσωπα του κυρίαρχου συστήματος. Πανανθρώπινα ζητήματα που επίσης ενυπάρχουν είναι η αυθαίρετη απονομή...