Υποκειμενικό πώς επέρχεται η δημιουργία, καθολικό ότι η τέχνη γεννιέται από μιαν ανάγκη στην οποία εμπεριέχονται ανησυχίες που επιθυμούν να εκφραστούν και επιθυμούν επίσης να τις αφουγκραστούν οι κοινωνοί της Τέχνης και τότε συναισθάνονται ότι η τέχνη τους "μιλά". Η τέχνη μπορεί επίσης να δώσει ζωή σε κάτι που δεν υπήρχε, ένα τρόπον τινά παζλ από αποκόμματα στιγμών που όλες μαζί συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν μία -επίσης- στιγμή που έχει κι αυτή τη θέση της στο χρόνο. Με αυτόν αναμετριέται η ανθρωπότητα, με αυτόν πάλλεται και ο καλλιτέχνης δημιουργώντας μία νέα συνθήκη στο χωροχρόνο. Μία τέτοια νέα συνθήκη δημιούργησε in situ ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης. Σε μία αίθουσα στο Μουσείο Μπενάκη επί της Πειραιώς 138, έστησε ένα ιδιότυπο εικαστικό καρουζέλ αποτελούμενο από αντικείμενα τα οποία είχε συλλέξει σε σκουπίδια, σε Ελλάδα και Γαλλία: φωτογραφίες από περιοδικά και βιβλία, αφίσες, έργα από κινήματα τα οποία με κάποιον τρόπο έχουν...