Την εποχή που ο στίβος παρέμενε ακόμα στην Ελλάδα ένας... χώρος για ρομαντικούς και οι μεγάλες επιτυχίες του Χρήστου Παπανικολάου και του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου αναζητούσαν κληρονόμο, οι Έλληνες αθλητές που έδειχναν ικανοί να τα βάλουν με τον διεθνή ανταγωνισμό ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού.Λίγες ημέρες προτού η Άννα Βερούλη και η Σοφία Σακοράφα κάνουν το 1-3 στο Πανευρωπαϊκό της Αθήνας το 1982, ανέτειλε το άστρο του μεγαλύτερου ίσως ταλέντου που έβγαλε ποτέ ο ελληνικός στίβος στα αγωνίσματα των αποστάσεων. Οι μυημένοι στον κλασικό αθλητισμό και γεννηθέντες έως τα μέσα της δεκαετίας του '70 θα θυμούνται ότι ο Θανάσης Καλογιάννης υπήρξε μια πολύ σπάνια περίπτωση για τα ελληνικά δεδομένα. Όσοι τον Αύγουστο του 1982 τον είδαν να καταρρίπτει στο βαλκανικό πρωτάθλημα του Βουκουρεστίου το πανελλήνιο ρεκόρ στα 400 μ. σε ηλικία μόλις 16 ετών και 11 μηνών θα μιλούσαν για ένα φαινόμενο με δυνατότητες που ξεπερνούσαν τα στενά...