Φεύγω. Όχι για να λείψω ως τον Σεπτέμβριο, μην φανταστείτε σκηνές με καρπούζι κάτω από τα πεύκα, ραχάτι δίπλα σε αργόσυρτες καρέκλες και ανεμιστήρες που τρίζουν. Μόνο για μια εβδομάδα φεύγω. Ίσα να κάνω επανεκκίνηση, όπως τα παλιά Windows που πατούσες Alt+Ctrl+Del για να σταματήσει να κολλάει το σύστημα. Όχι, δε θα απομονωθώ. Θα έχω και σήμα και Wi-Fi, και αιρκοντίσιον, καλοκαίρι του 2025 είναι, όχι δεκαετία του '80. Απλώς δεν θα γράψω. Ό,τι έχω να πω, θα το πω πάλι από βδομάδα. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν νομίζω να προλάβουν να λείψουν από κανέναν σας τα βαθυστόχαστα γραπτά μου. Αντιθέτως. Μένουν πίσω οι αναλύσεις, οι προανακριτικές, οι μεταρρυθμίσεις εξπρές, οι αναγγελίες παροχών, οι απειλές ανατροπών και όλα τα υπόλοιπα με τα οποία καταγινόμαστε όλο τον χρόνο, είτε ανόητα είναι είτε σημαντικά. Μένουν πίσω και οι προβλέψεις, που στην Ελλάδα καίγονται συχνότερα από τα δάση. Πάω να ιδρώσω αλλού. Όχι στο γραφείο, αλλά σε κάποια...