Όταν όλα αποτυγχάνουν, η Ευρώπη έχει πάντα μια τελευταία λύση: να ανακηρύξει μία "νέα Airbus". Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για δίκτυα cloud, μικροτσίπ, δορυφόρους ή... λιπάσματα. Το σχέδιο είναι πάντα το ίδιο: πάρτε μικρές, σκόρπιες ευρωπαϊκές εταιρείες, ενώστε τις κάτω από μια σημαία, ρίξτε δισεκατομμύρια κρατικής στήριξης, βαφτίστε τις "στρατηγικές" και ευχηθείτε να σταθούν απέναντι σε κολοσσούς όπως η Google, η SpaceX ή η Tesla. Αυτή είναι η στρατηγική της Ε.Ε., όπως καυστικά την περιγράφει ο Economist. Μόνο που το Airbus πέταξε σε άλλες εποχές - και τώρα, όλο και πιο συχνά, οι ευρωπαϊκές "απομιμήσεις" του συντρίβονται πριν καν απογειωθούν, σημειώνει. Το μοντέλο είναι γνωστό: συγχώνευση πολλών ευρωπαϊκών εταιρειών μικρής κλίμακας που ανταγωνίζονται η μία την άλλη, ώστε να ενωθούν απέναντι σε παγκόσμιους γίγαντες - όπως έκανε η Airbus απέναντι στην Boeing τη δεκαετία του '70. Το αποτέλεσμα; Από το μηδέν, η Airbus κατάφερε να...