Από τα τέλη της δεκαετίας του '70 και μέχρι το καλοκαίρι του 1997 οι οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ασίας αποτελούσαν παραδείγματα ισχυρής ανάπτυξης παγκοσμίως. Ο διεθνής οικονομικός Τύπος αποκαλούσε τις αναδυόμενες χώρες της περιοχής οικονομικές "τίγρεις", καθώς απορροφούσαν σχεδόν το σύνολο των επενδυτικών κεφαλαίων που κατευθύνονταν προς τις αναπτυσσόμενες οικονομίες. Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Νότιος Κορέα, Ταϊβάν, Μαλαισία, Φιλιππίνες και άλλες μικρότερες "έτρεχαν" με τρελούς ρυθμούς εκείνα τα χρόνια. Πολυεθνικά σχήματα εκμεταλλεύονταν την πολιτική υψηλών επιτοκίων που προσέφεραν τα συνδεδεμένα με το δολάριο φθηνά τοπικά νομίσματα, τα αγόραζαν μαζικά και δι' αυτών πραγματοποιούσαν τις επενδύσεις τους στην ευρύτερη ζώνη, αξιοποιώντας και τις πολλές δυνατότητες μόχλευσης στην ευρύτερη περιοχή.Η οικονομία που "έτρεχε" Χαρακτηριστικότερη περίπτωση όλων η Ταϊλάνδη. Το μπαχτ, το εθνικό της νόμισμα, ήταν συνδεδεμένο με το αμερικανικό νόμισμα...