Η πορεία προς την πλήρη ελευθερία του εμπορίου μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, άνοιξε τη μεγάλη περίοδο ευημερίας και δόξας με αποτέλεσμα τα τελευταία 30 χρόνια το παγκόσμιο ΑΕΠ να τριπλασιαστεί φθάνοντας στα $110 τρισ. Η ορθή πολιτική θα ήταν να καταργηθεί κάθε δασμός και κάθε επιδότηση εξαγωγών, πράγμα το οποίο θα συμβάλει να "σπάσουν" τα εσωτερικά καρτέλ ή ολιγοπώλια που καταδυναστεύουν τα πενιχρά εισοδήματα των πολιτών. Τι γίνεται όμως όταν ο ανταγωνισμός στο διεθνές εμπόριο είναι αθέμιτος, λόγω κρατικών επιδοτήσεων, τεχνικής υποτίμησης του νομίσματος, χαμηλότοκα δάνεια σε εξαγωγικές επιχειρήσεις, υψηλοί δασμοί ή κεφαλαιακοί έλεγχοι για να μη γίνονται εισαγωγές και άλλες αθέμιτες πρακτικές όπου τα προϊόντα πωλούνται κάτω από το κόστος (dumping); Από την πλευρά των καταναλωτών ενός κράτους, όσο περισσότερο dumping, τόσο το καλύτερο διότι θα αγοράζουν πιο φθηνά και θα πληρώνουν τα εισαγόμενα είδη με τα έσοδα από τα εξαγόμενα ειδή. Αν...