Η έννοια της επικουρικότητας, δηλαδή η αρχή σύμφωνα με την οποία η λήψη αποφάσεων θα πρέπει να βρίσκεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα στον πολίτη και να αναλαμβάνεται από ανώτερα επίπεδα μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαίο, θεωρείται συχνά "ξενόφερτη". Στην Ελλάδα, όπου η έννοια του κράτους έχει συνδεθεί σχεδόν αποκλειστικά με μια αθηνοκεντρική, συγκεντρωτική γραφειοκρατία, η ιδέα της αποκέντρωσης αντιμετωπίζεται είτε με καχυποψία είτε ως περιττή θεωρητικολογία. Κι όμως, δεν υπάρχει τίποτα πιο ελληνικό από την επικουρικότητα. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην πολιτική και θρησκευτική μας παράδοση για να διαπιστώσει ότι η αποκέντρωση, η τοπική ευθύνη και η πολυκεντρικότητα αποτελούσαν θεμέλια του ελληνικού πολιτισμού επί αιώνες. Η Αρχαία Ελλάδα δεν ήταν ένα ενοποιημένο βασίλειο, αλλά ένα δυναμικό σύστημα ανεξάρτητων πόλεων-κρατών. Κάθε πόλη είχε τους δικούς της θεσμούς, τους δικούς της νόμους, ακόμα και τη δική της εξωτερική πολιτική. Η...