Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έτσι θα πάμε μέχρι τις εκλογές. Με κλωτσοπατινάδα που λέγαμε πιτσιρικάδες στις αλάνες. Όταν υπήρχαν ακόμη στην Αθήνα λεύτερα οικόπεδα και κλοτσάγαμε το τόπι. Τότες το κέρδος ήταν κανένα ματωμένο γόνατο. Στις εκλογές δεν είναι το ίδιο! Ματώνουν και πάλι γόνατα, αλλά το έπαθλο είναι το κράτος! Ο πρωθυπουργός είναι κάτι σαν τον βασιλιά. Άλλαξε το Σύνταγμα, όταν ο "λαός" ήταν στην εξουσία και στερήθηκε του ρόλου του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αυτό δεν ήταν... θεσμικό ολίσθημα... Αυτή την απόλυτη εξουσία που έχει σήμερα ο πρωθυπουργός την θέλουν όλοι. Ποιος τρελός θα αφήσει την τύχη του στα χέρια Ενός Άλλου; Κάποιου που θα είναι έτσι υποχρεωμένος να τον κάνει συνέταιρο στην εξουσία; Γι αυτό και δεν ακούτε αυτή την συζήτηση. Ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από την αντιπολίτευση. Και για να μην ξεχνιόμαστε, όλα ξεκίνησαν την εποχή που ο Ανδρέας Παπανδρέου "μοίραζε" την εξουσία στον λαό, "βαθαίνοντας" και...