Το καλοκαίρι του 2015, θα μπορούσε ίσως να χαρακτηρισθεί το πιο μαύρο, το πιο επικίνδυνο και το πιο τραγικό ολόκληρης της Μεταπολίτευσης. Εκείνο το καλοκαίρι, στην κυριολεξία η τύχη της χώρας παίχτηκε στα ζάρια, μιας χώρας της οποίας η κοινωνία είχαν φροντίσει οι τότε κυβερνώντες να χωρισθεί στα δύο, σε έναν από τους βαθύτερους και μεγαλύτερους διχασμούς της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Οι "πατριώτες" και οι "προδότες", οι "σωτήρες και οι "γερμανοτσολιάδες", οι "μένουμε Ευρώπη" και αυτοί που χορεύανε καλαματιανό στο Σύνταγμα σύροντας την Ελλάδα στο γκρεμό. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Λίγους μήνες νωρίτερα, στις αρχές του έτους, ο ΣΥΡΙΖΑ εκβίασε με τη μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και έριξε την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας υποσχόμενος σχεδόν τα πάντα. Ότι θα καταργήσει με ένα νόμο και με ένα άρθρο όλα τα μνημόνια. Ότι θα καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ, ότι θα επαναφέρει το ΕΚΑΣ, ότι θα επαναφέρει τα δώρα στους δημόσιους...