Στην "genesis" η Κάτια Νάγκελ επιχειρεί μια επιστροφή στις αρχετυπικές εικόνες της ελληνικής μυθολογίας, επανασυνδέοντας το παρελθόν με τη σύγχρονη οπτική εμπειρία. Η θεματική επιλογή των ζώων που σχετίζονται με τους Ολύμπιους θεούς - όπως ο αετός του Δία, η κουκουβάγια της Αθηνάς ή το λιοντάρι του Ηρακλή - λειτουργεί ως μεταφορά για την αέναη παρουσία του θείου στον κόσμο της φύσης. Η επιλογή των στοιχείων της γης και του αέρα - σε συνέχεια της προηγούμενης σειράς που επικεντρωνόταν στο νερό - δηλώνει μια σπειροειδή θεώρηση του κόσμου, όπου κάθε έκφανση της ύλης φέρει μέσα της μια διάσταση πνευματική. Τα έργα στην genesis συνθέτουν έναν χάρτη συμβολικό ενός κόσμου όπου τα σύμβολα διατηρούν τη σημασία τους, όχι ως αφηρημένες αφηγήσεις, αλλά ως υπαρξιακές συντεταγμένες. Η Νάγκελ δεν αποδίδει τα μυθολογικά όντα με σχεδιαστική ακρίβεια, αλλά τα ερμηνεύει με χρωματική τόλμη, δημιουργώντας μορφές ταυτόχρονα ρεαλιστικές και ονειρικές. Στην...