Η Ρωσία, όπως όλα δείχνουν, πετυχαίνει μια στρατιωτική επικράτηση στην Ουκρανία. Το ερώτημα που προκύπτει δεν είναι η νίκη, αλλά το τίμημα. Διότι αυτό που διαγράφεται εμπρός μας δεν είναι μια χώρα που επιστρέφει ισχυρή στο διεθνές προσκήνιο, αλλά μια δύναμη που αναδύεται από τον πόλεμο ως "η Κούβα της Ευρώπης": απομονωμένη, ύποπτη, ανασφαλής, ένας παρίας του διεθνούς συστήματος. Στις μέρες του Ψυχρού Πολέμου, το Κρεμλίνο διέθετε την ικανότητα να επιβάλλει την εικόνα του. Όποιος αντιστεκόταν στην αίγλη της "μητέρας Ρωσίας" χαρακτηριζόταν αυτομάτως ναζί, φασίστας, πράκτορας της Δύσης. Ήταν η γλώσσα της ιδεολογικής τρομοκρατίας και για δεκαετίες λειτούργησε αποτελεσματικά και στον τόπο μας. Σήμερα όμως; Η διάβρωση του "ξανθού γένους" άρχισε και μάλιστα από χώρους που κανείς δεν θα περίμενε. Το καλύτερο παράδειγμα είναι ο Αλέξης Τσίπρας που στο βιβλίο του ξεκαθαρίζει για το μπορεί να περιμένει η Ελλάδα από τη Ρωσία. Σήμερα, ο Πούτιν...