Παιδιά με άγχος, κατάθλιψη ή αυτισμό. Παιδιά που δεν ένιωθαν άνετα με το φύλο τους. Παιδιά που εγκατέλειψαν το σχολείο, που είδαν την οικογένειά τους να διαλύεται. Τι πήραν από το σύστημα υγείας; Δεν πήραν διάγνωση, στήριξη, ή φροντίδα. Πήραν μια λέξη: "affirmation" ή αλλιώς αυτόματη αποδοχή της αυτοδιάγνωσής τους, καθώς και μια υπόσχεση: ορμόνες και χειρουργεία. "Η Ανεξάρτητη Έκθεση για τις Ιατρικές Υπηρεσίες Ταυτότητας Φύλου σε Παιδιά και Εφήβους" ή αλλιώς το Cass Review, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο έγκριτο American Journal of Bioethics, αποτελεί ένα σοκ για την παιδιατρική. Ή, καλύτερα, είναι η αποκατάσταση μιας αλήθειας που η woke κουλτούρα επιμελώς προσπάθησε να θάψει: ότι τα παιδιά αυτά δεν αντιμετωπίστηκαν ως ασθενείς, αλλά ως σύμβολα. Κι ότι η ιατρική σιώπησε για να μη χαρακτηριστεί "τρανσφοβική". Η Cass το λέει καθαρά: οι επαγγελματίες υγείας σταμάτησαν να εφαρμόζουν τα βασικά πρωτόκολλα φροντίδας. Δεν αξιολογούσαν...