Από τη ρέμβη, που σημαίνει περιπλάνηση του βλέμματος ή του νου χωρίς σκοπό, κατάγεται ο ρεμβασμός - εκείνη η σιωπηλή, ελεύθερη περιφορά της σκέψης που δεν υπηρετεί ανάγκη, δεν υπακούει σε πρόγραμμα, δεν οδηγεί σε παραγωγή. Είναι το να αφήνεσαι στο τοπίο, στο φως, στον χρόνο, χωρίς να ζητάς τίποτα απ' αυτά· κι όμως, να λαμβάνεις τα περισσότερα. Στην Αθήνα, πατρίδα της αγοράς, η έννοια του δημόσιου χώρου έχει υποστεί βαριά ήττα. Σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, όπου τα πάρκα και οι πλατείες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινής ζωής, στην ελληνική πρωτεύουσα οι χώροι αυτοί συχνά παραμένουν ανεκμετάλλευτοι ή υποβαθμισμένοι. Η αστική εμπειρία περιορίζεται σε διαδρομές ανάγκης, ενώ η χαρά της παρατήρησης και της ανεμελιάς, μοιάζει να έχει χαθεί. Μια προσπάθεια αναζωογόνησης του πληγωμένου δημόσιου χώρου συντελείται τα τελευταία χρόνια, με τα Plasmata, που διοργανώνονται από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στο Πεδίον του...