Ο Ομφαλός της Γης. Το κέντρο του κόσμου. Οι Δελφοί. Η ιερότερη πόλη των αρχαίων Ελλήνων. Απομονωμένη στους πρόποδες του Παρνασσού, χτισμένη κάτω από τα δύο βραχώδη υψώματα στα νότια του βουνού, τις Φαιδριάδες λίθους. Τόπος κατοικίας ενός ανθρώπου, με ένα σπάνιο χάρισμα. Της ίσως διασημότερης μάντισσας στην ιστορία... Της Πυθίας. Γνωστή για τους πολύπλοκους και καθοριστικούς χρησμούς που έδινε μέσα στους αιώνες, η Πυθία ήταν η Αρχιέρεια του μαντείου των Δελφών. Δεδομένου ότι η ονομασία της προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα "πυνθάνομαι" (που σημαίνει "πληροφορούμαι") και ότι στις πηγές δεν αναφέρεται πουθενά ότι ήταν αθάνατη, είναι σωστότερο να αναφερόμαστε όχι σε μία, αλλά σε πολλές Πυθίες ανά τους αιώνες. Πώς, όμως, γινόταν κάποια η "Πυθία"; Πώς θα ήταν άραγε να ζει κανείς στο πιο φημισμένο μαντείο του τότε γνωστού κόσμου και να αποτελεί τον "εκλεκτό" ενός θεού του Ολύμπου; Στην αρχή, το ιερατείο διάλεγε ως Πυθία μια νέα, όμορφη...