Η σειρά με τίτλο "Ελληνικό κράτος" και με θέμα τη σχέση του με τον πολίτη αποτελείται από τρία επεισόδια με πρώτο το σημερινό άρθρο. Τις προάλλες, ένας καλός φίλος μού έστειλε έναν κατάλογο "χαρισμάτων" των Ελλήνων και της Ελλάδας που περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων: έλλειψη δικαιοσύνης, προβληματικό σύστημα παιδείας, αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, διαφθορά, ρουσφέτια, αυξανόμενη εγκληματικότητα, αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα και πολλά άλλα. Καταλήγοντας ότι "αυτή η χώρα δεν μπορεί -και δεν πρόκειται- να πάει μπροστά". Άδικο έχει; Αν θεωρήσουμε, μάλιστα, ότι αυτά τα "χαρίσματα" δεν αντιστοιχούν σε μια "φωτογραφία - αποτύπωση της στιγμής", αλλά αποτελούν διαχρονικά προβλήματα, τότε έχει νόημα να το προσεγγίσουμε αντίστοιχα. Δηλαδή σε διαχρονική βάση με σημείο εκκίνησης την ίδρυση του ελληνικού κράτους ως αποτέλεσμα της Επανάστασης του 1821 και της αναγνώρισής του ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο, τον Φεβρουάριο του 1830 με το Πρωτόκολλο του...