Του Χρήστου Χωμενίδη Συμπληρώνονται δέκα χρόνια από το δημοψήφισμα -την παρωδία πιο σωστά δημοψηφίσματος- της 5ης Ιουλίου. Κάλλιο η επέτειος να αποσιωπούνταν. Να περιβαλλόταν από αιδήμονα σιγή. Να παραδιδόταν στην κρίση του ιστορικού του μέλλοντος. Παρά να ζητάει ο κύριος Τσίπρας να δημοσιευτούν τα πρακτικά του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών της 6ης Ιουλίου. Ώστε να λάμψει -λέει- η αλήθεια. Ποια αλήθεια; Αμφισβητείται ότι ελάχιστες ώρες μετά τον θρίαμβο στις κάλπες έψαχναν από το Μαξίμου εναγωνίως την καγκελάριο Μέρκελ; Και στο τηλέφωνο της βγήκε τελικά κάποιος από την ασφάλεια της και αρνήθηκε ευγενικά να τους συνδέσει, "είναι πολύ αργά..." τους είπε με νόημα; Αμφισβητείται ότι κοντά στα ξημερώματα τους απάντησε επιτέλους ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ, και έθεσε δύο όρους για να ξαναμιλήσει η Ευρώπη στην Ελλάδα; Πρώτον να φύγει οριστικά από το κάδρο ο Βαρουφάκης. Δεύτερον σύμπας ο ημέτερος πολιτικός κόσμος να ζητήσει, σε...