Ήταν πολύ διαφωτιστικό το χθεσινό άρθρο του Σπύρου Αλεξόπουλου, και της Μαργαρίτας Ασημακοπούλου, στο οποίο έκαναν σύγκριση ανάμεσα στο φυσικό αέριο από τη Ρωσία και στο LNG από τις ΗΠΑ. Μέχρι χθες είχα σαφέστατη θέση υπέρ της αποδέσμευσης της χώρας (και της Ευρώπης) από την ομηρία των Ρώσων, πίστευα όμως ότι αυτό "θα μας κοστίσει κάτι παραπάνω". Δεν είχα ιδέα ότι πέραν των γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων για την Ελλάδα, στη στενή σύγκριση της τιμής των δύο ανταγωνιστικών πηγών ενέργειας το LNG βγαίνει ξεκάθαρος νικητής. Είχα πέσει και εγώ θύμα απλουστευτικών σκέψεων και υπολογισμών, αλλά και μιας παραφιλολογίας που είναι διάχυτη γύρω μου. Νόμιζα λοιπόν, δίχως να το έχω πολυψάξει, ότι ένα αέριο που μεταφέρεται από τα έγκατα της γης μέχρι το καλοριφέρ μου μέσα από έναν σταθερό επίγειο αγωγό, είναι προφανώς φθηνότερο από ένα άλλο που εξορύσσεται, μετά υγροποιείται, μπαίνει σ' ένα καράβι, περνά έναν ωκεανό, ξεφορτώνεται, εξαερώνεται σε...