Πριν λίγους μήνες είχε έρθει στη Θεσσαλονίκη μια εμβυθιστική "έκθεση"Νταλί, και μαθαίνω ότι το επόμενο διάστημα θα έρθει και μια παρόμοια με θέμα τη Φρίντα Κάλο. Η έκθεση έγινε viral, το Instagram μου γέμισε με stories φίλων να κάθονται σε μια κόκκινη πολυθρόνα με background το πρόσωπο του Dali, ενώ πολλοί μου έστειλαν συγχαρητήρια για την έκθεση που φέραμε στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία χρόνια, οι "εμβυθιστικές" εμπειρίες τέχνης έχουν γνωρίσει τεράστια επιτυχία, υποσχόμενες ένα νέο τρόπο αλληλεπίδρασης με τα έργα εμβληματικών καλλιτεχνών όπως ο Σαλβαδόρ Νταλί, ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, ο Κλωντ Μονέ και η Φρίντα Κάλο. Οι εκθέσεις αυτές τυλίγουν το κοινό σε κινούμενες προβολές, ψηφιακές αναπαραστάσεις και ατμοσφαιρικά ηχητικά τοπία. Υπόσχονται να "εκδημοκρατίσουν" την τέχνη, να την κάνουν πιο προσιτή, να την ανανεώσουν. Κι όμως, κάτω από τη λάμψη του θεάματος, κρύβεται μια δυσάρεστη αλήθεια: Οι εμβυθιστικές εμπειρίες συχνά προδίδουν το...