Του Μανόλη Καψή Πρώτα έκαναν την επανεμφάνισή τους οι οπαδοί της "διαρκούς επανάστασης" στο Στέκι του Φυσικού στη Θεσσαλονίκη, στο ΑΠΘ, το οποίο ήταν υπό κατάληψη επί 18 χρόνια παρακαλώ (τα διαχρονικά συγχαρητήριά μας στις πρυτανικές αρχές, να μην τα ξεχάσουμε) και φυσικά το ένιωθαν δικό τους. Κάτι σαν το παιδικό τους δωμάτιό με τα πόστερ του Τσε και το βιβλίο του Κουφοντίνα. Και δεν ένιωθαν καμία συγγένεια και καμία συμπάθεια φυσικά με το γεγονός ότι το στέκι είχε μετατραπεί σε βιβλιοθήκη για τους φοιτητές που θέλουν να σπουδάσουν. Προσπάθησαν λοιπόν να το επανακαταλάβουν, ήρθαν τα ΜΑΤ, εκτοξεύθηκαν πέτρες, οι άλλοι έριξαν δακρυγόνα- που όταν δεν κυβερνάει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ληγμένα και πολύ επικίνδυνα παρακαλώ- η γνωστή θλιβερή ιστορία του ελληνικού πανεπιστημίου. Στα κωμικά στοιχεία της είδησης, όταν οι αστυνομικοί έκαναν επέμβαση για να διαλύσουν την κατάληψη, φοιτητές και φοιτήτριες έκαναν λέει συνέλευση μπροστά στην είσοδο της...