Το ότι η χώρα τότε ικανοποίησε το κριτήριο του πληθωρισμού δεν σημαίνει ότι αντιμετώπισε το πρόβλημα Share: Share via Facebook Share via Twitter Share via LinkedIn Share via Email Δημήτρης Γ. Παπαδοκωστόπουλος • [email protected] Οι συμφωνίες κυρίων για τη συγκράτηση των τιμών έχουν ένα καλό, αλλά δεν επιλύουν το πρόβλημα. Μπορούν να αποδώσουν σε βραχύ διάστημα, ώστε η πολιτική ηγεσία εν συνεχεία να εισπράξει επιδοκιμασία. Πρωτοεμφανίστηκαν στην Ελλάδα το πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990 όταν η δραχμή τροχιοδρομούσε προς το ενιαίο νόμισμα και έπρεπε να μπει σε έλεγχο ο πληθωρισμός. Ξεκίνησε να τις εφαρμόζει ως υπουργός Ανάπτυξης η μακαρίτισσα Βάσω Παπανδρέου και αφορούσαν συμφωνίες που έκανε η πολιτική ηγεσία με τους επικεφαλής κρατικών ομίλων, τα σούπερ μάρκετ κ.λπ. Τα αποτελέσματα, αν και πενιχρά, με τη βοήθεια του μασάζ (που γινόταν στους αριθμούς),αλλά και της "τρομοκρατίας", μέσω των (εξαγγελιών κυρίως)ελέγχων, έφεραν σε συμβατά...