Συνεχίζω από κει που το άφησα χθες. (Minimum charge 60 Euros) Και πάω που λέτε το βράδυ σ' ένα παράλιο μπαράκι, ήσυχο ήταν με ήρεμη μουσική και πελάτες μάλλον μεγάλης ηλικίας, η πιτσιρκαρία ήταν πιο πέρα σε κάτι κλαμπάδικα με ηχεία σαν ψυγεία-ντουλάπες που ούρλιαζαν. Εκεί που έκατσα ήταν ήσυχα. Παίρνω ένα ουίσκι. Θα μου πείτε, γιατί δεν πήρες μια τσικουδιά βρε ηλίθιε; Έλα μου ντε, λάθος. Το γκαρσόνι μου φέρνει το ποτό, σε ποσότητα που μου θύμισε το μεταλάβωμα του παπά όταν κοινωνούσα. Πάω να πληρώσω, μου λέει "ten Euros". Με είχε περάσει για ξένο. Άραβα μάλλον, έτσι σκούρος που είμαι. Κοιτάζω την ποσότητα στο ποτήρι μου. Υπολογίζω ότι ένα μπουκάλι ουίσκι βγάζει πενήντα τέτοιες μερίδες. Το αγοράζει 16 ευρώ στην χονδρική και ο μαγαζάτορας βγάζει 500 ευρώ στη λιανική. Θέλετε 40 μερίδες και 400 ευρώ; Σας το δίνω. Ρίχνω μια ματιά στην ταμπέλα του καταστήματος που βλέπει στον δρόμο και τι βλέπω; Minimum charge 60 Euros. Κι αυτό το μαγαζί...