Ο πρωθυπουργός είχε άλλες τρεις εναλλακτικές. Εναλλακτική πρώτη: να δηλώσει "αυτή είναι η Ελλάδα", όπως ο Κ. Σημίτης και να πάει παρακάτω. Εναλλακτική δεύτερη: να μην πει τίποτα, όπως ο Κώστας Καραμανλής. Να πιει το αμίλητο νερό. Εναλλακτική τρίτη: να πει ένα mea culpa, όπως ο αείμνηστος Ανδρέας και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. Δεν έκανε τίποτα από αυτά, αλλά ανέλαβε τις ευθύνες του, ακόμα και αυτές που δεν του ανήκαν. Στην πολιτική αυτό συμβαίνει. Ο τελευταίος πληρώνει τις αμαρτίες και των προηγούμενων. Να υπενθυμίσω πως η όλη κατάσταση ξεκίνησε το 2015 όταν θεσμοθετήθηκε η Κοινή Υπουργική Απόφαση 873/55993 για να θεραπευθούν τα προβλήματα που προκαλούσε το ελλιπές Κτηματολόγιο και η απουσία δασικών χαρτών. Έτσι, με αυτήν την ΚΥΑ, έγινε μια εικονική κατανομή των βοσκοτόπων που ουδεμία σχέση είχε με την πραγματική κτηνοτροφική οικονομία. Για να το πω πολύ απλά, τα ζώα μπορεί να έβοσκαν κάπου στην Πελοπόννησο αλλά τα βοσκοτόπια τους...