Αιχμαλωτισμένος στον λαβύρινθο αλλεπάλληλων και αλληλοαναιρούμενων στοχεύσεων ο Νίκος Ανδρουλάκης, αδυνατεί να χαράξει ευκρινή πορεία και διακριτό προφίλ κυβερνησιμότητας, που παραμένει η αχίλλειος πτέρνα του. Χθες κατά την ομιλία του στο διεθνές συνέδριο που διοργανώνει το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας, πρότεινε παρεμβάσεις που στοχεύουν, όπως είπε, να μπουν κανόνες στην αγορά και τις Πολυεθνικές. Οι παρεμβάσεις αυτές αφορούν: Τις ενδοομιλικές συναλλαγές των πολυεθνικών, ξένων και ελληνικών, την αναδιάρθρωση, ενίσχυση και επέκταση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ανταγωνισμού, και την θέσπιση Ενιαίας Αρχής Καταναλωτών κατά τα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, ώστε το καταναλωτικό κίνημα να αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη. Προτάσεις που όποια αφέλεια και να εκπέμπουν (ήμουνα νιος και γέρασα να ακούω και από το ΠΑΣΟΚ περί ελέγχου των ενδοομιλικών συναλλαγών), μπορούσαν να αποτελέσουν κάποια βάση συζήτησης. Ο ίδιος όμως τις διακωμώδησε...