Ο προβληματισμός ορισμένων αριστερών δημοσιογράφων και σχολιαστών για το "ρίσκο" που αναλαμβάνει η παλαιστινιακή πλευρά με τη συμφωνία εκεχειρίας, δεν είναι ένδειξη ευαισθησίας. Είναι αποκάλυψη. Δείχνει πόσο βαθιά έχει ριζώσει ένας ύπουλος, μεταμοντέρνος αντισημιτισμός που φορά τη μάσκα του ανθρωπισμού. Ακούμε συνεχώς τη φράση: "Δεν είμαστε με τη Χαμάς, είμαστε με τους Παλαιστινίους". Την ίδια στιγμή, οι Ισραηλινοί λένε: "Δεν πολεμάμε τους Παλαιστινίους, πολεμάμε τη Χαμάς". Η ειρωνεία είναι ότι η δεύτερη φράση είναι αληθινή, ενώ η πρώτη είναι προσχηματική. Η εκεχειρία που συζητείται δεν είναι μια απλή ανταλλαγή ομήρων. Είναι το πρώτο βήμα για τη διάλυση της Χαμάς και του θεοκρατικού της καθεστώτος. Για το Ισραήλ, αυτό σημαίνει δικαίωση. Για τους Παλαιστινίους, σημαίνει ελπίδα απελευθέρωσης. Κι όμως, η δυτική Αριστερά το παρουσιάζει ως "κίνδυνο". Από πότε η πτώση μιας τρομοκρατικής οργάνωσης θεωρείται απειλή για την ειρήνη; Από τότε...