Μεταδίδουν τις πολεμικές συγκρούσεις από μία εμπόλεμη ζώνη έχοντας εμποτίζει τα μάτια και κάθε ίνα της ύπαρξής τους με τη φρικαλεότητα του πολέμου. Έχοντας ζήσει από πρώτο χέρι αυτή την ωμότητα, καλούνται να αφηγηθούν την ακατανόητη φύση του πολέμου καθότι ο πόλεμος υποκινούμενος από πρόσωπα διακατεχόμενα -μεταξύ άλλων- από επεκτατική πολιτική μην λαμβάνοντας υπόψη την ανθρώπινη υπόσταση. Γι' αυτό και οι πολεμικοί ανταποκριτές, όσο κι εάν μεταδίδουν, δεν έχουν τη δύναμη να αποτρέψουν έναν νέο πόλεμο - παρά μόνο να κοινωνήσουν στον κόσμο ότι η φρίκη είναι απόρροια ανθρώπινων αποφάσεων όπως και ότι "τους ανθρώπους, αυτούς και μόνο πρέπει να φοβάσαι". Η παραπάνω είναι μία από τις φράσεις που συγκράτησα από τους "Πολεμικές ανταποκριτές" που εκτύλιξε επί της σκηνής της Πειραιώς 260 (Χώρος Β), στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, ο Χρήστος Θάνος (σκηνοθεσία, μουσική). Ευρισκόμενοι σε ένα περιβάλλον άχρονο με διάσπαρτα στο χώρο ξύλινα...